کوچ کشی

بعد از این نوشته هایم را اینجا بخوانید. تشکر فراوان

نشرم. خجالت نکش.

«بشرم، دختر هستی. این کار برای دختران شرم است. خجالت بکش. بر مرد هیچ چیزی عیب نیست، لیکن تو خو زن هستی.» اکثریت ما زنان با این جملات بزرگ شدیم و این خجالت و شرمی که از زن بودن عاید ما شده از اعتماد به نفس ما کاسته و ما را بی جرات ساخته است. به همین دلیل زنان آموخته اند که به دستاورد های خویش افتخار نکنند، خود را دوست نداشته باشند، همه چیز زنانه را بپوشانند و حتی خودشان کلمۀ «مردانه» را تعریف و کلمات «زنچو» و «زنانه» را دشنام بپندارند. به عنوان زنان، یکی از مهمترین خدماتی که می توانیم به خود و زنان دیگر کنیم این است که به خود و دستاورد های خود ببالیم و از زن بودن نشرمیم.

زن و طبیعت

زنان پیوند ناگسستنی ای با محیط زیست دارند. همچون زمین، خانۀ همهۀ ما، زنان نیز با خشونت روبرو هستند. همانگونه که ساختار های مردسالارانه، سرمایه محوری و قدرت طلبی باعث زیر پا شدن حقوق زنان شده است، زمین نیز به خاطر ثروت و قدرت قربانیِ حرص گردیده است. شاید به همین دلیل زنان بخشی از خویش را در زمین و موجودات دیگر می بینند و با کشته شدن هر پرنده و شکسته شدن هر درخت رنج را تجربه می کنند. علاوه بر آن، زنان پیشتر از همه از خراب شدن محیط زیست رنج می برند. زنان چون مسوولیت آوردن آب به خانه را به گردن دارند از قحطی می ترسند. زنان و کودکان اکثریت قربانیان لغزش زمین و سایر حادثات طبیعی در افغانستان را تشکیل می دهند. زنان چون از ثروت و دارایی کمتر برخوردار اند زودتر از همه خانه های خود را به سبب سیل و سایر فاجعات طبیعی از دست می دهند. زنان بیوه که از فقر رنج می برند و جامعه راه پیشرفت و خودکفایی آن ها را بسته اند دیرتر از همه خانه های خویش را در صورت زلزله و یا سیل بازسازی می کنند. زنان چون به خدمات صحی خوب دسترسی ندارند بیشتر از دیگران از امراض نفس تنگی و سایر امراض مربوط به کیفیتِ بدِ هوا رنج می برند. زنان چون از قدرت کمتر و امکانات کمتر برخوردارند و زندگی شان بی ارزش تر از مردان تلقی می شود بیشتر از دیگران جان خود را در حادثات طبیعی از دست می دهند. بنابراین، یک بخش اساسی حقوق زنان مواظبت از محیط زیست و مشارکت زنان در محافظت از آن است. یکی از ساده ترین راه های بهتر ساختن محیط زیست کشت کردن درخت است. با نهالشانی و محافظت از درختان ما نه تنها هوای شهر و محیط زیست خود را بهبود می بخشیم، بلکه می توانیم زمین را مستحکم تر نموده از سیلات و لغزش زمین جلوگیری کنیم. علاوه بر آن، ازدیاد تعداد درختان در درازمدت باعث کاهش قحطی و خشک سالی می شود. به این وسیله ما می توانیم هم از خراب شدن محیط زیست ما، زمین، خانۀ مشترک ما، جلوگیری کنیم و هم به صورت غیرمستقیم زندگی زنان را قابل تحمل تر بسازیم.

تا زمانی که یک درخت نکاری، آن را آبیاری نکنی و زنده نگه نداری، هیچ کاری نکرده ای. فقط شعار داده ای.

– وانگاری ماتای، زن مبارز کینیایی، برندۀ جایزۀ نوبل

ما زنان توانایی این را داریم که با حرف های خویش، با قلم خویش، با دستاورد ها و موفقیت های خویش، با کودکان خویش، و با مبارزۀ مداوم خویش جامعۀ بهتری بسازیم.

نه بیشتر، نه کمتر، فقط و فقط برابر.

نیازی نیست زنان را تقدیس نماییم، آن ها را فرشته و الهه بخوانیم و برای شان شعر بنویسیم. به جای القاب دروغین، کافیست زنان به عنوان انسان ها بشناسیم.

سهمگيرى فعال زنان افغانستان در انتخابات نشانهء قدرت، روحيهء شكست ناپذير و ترقى آنانست! مشاركت زنان در تعيين سرنوشت سرزمين ما و احياى دوبارهء ميهن ما ضروريست. ❤ افغانستان

هميشه زنان و دختران تحت فشار اند تا زيبا باشند و زيباتر گردند. همچنين، قبل از توانايى هاى زنان ظاهر شان مورد قضاوت قرار مى گيرد. براى اين كه اين قفس زيبايى بشكند و زنان رهايى يابند، اول ما بايد خود را به عنوان انسان هاى توانمند بپذيريم، نه اشياى زيبا كه ديگران بپسندند.

ما قوی استیم. ما توانا استیم. ما خلاق استیم. ما بااستعداد استیم. ما شجاع استیم.

نیازی نیست ما زیبا باشیم.

آگاهی=رهایی

یکی از راه های نگهداشتن قدرت توسط یک گروه کوچک بالای اکثریت مردم در تاریکی نگهداشتن اذهان جوانان و عوام فریبی است. پیروان این راه هم در افغانستان کم نیستند. سال ها، هر ظالمی دستش رسید کتاب ها را سوزاند و به دریا انداخت، مکتب ها را بست، هنرمندان و خبرنگاران را کشت، رادیو ها و تلویزیون ها را خراب کرد، و خلاصه هر چه توانست کرد تا چشم مردم را ببندد. برای اینکه از دست این گروه در امان باشیم باید کتاب بخوانیم. باید بکوشیم با استفاده از کتاب ها و افسانه ها دنیایی مملو از صلح و برابری را تصور کنی و به کار کردن برای آن رویای زیبا متعهد باشیم. برای خواندن کتاب دختران رابعه به این لینک مراجعه کنید.

زنان افغان سی و پنج فیصد کارگران مملکت را تشکیل می دهند. مشارکت اقتصادی زنان برای ترقی و بازسازی افغانستان ضروریست. جلوگیری از فعالیت زنان، نه تنها غیرانسانیست، بلکه خیانتی به سرزمین مشترک ماست.

خواهرم، به توانایی هایت و قدرت صدا و عملت ایمان داشته باش و نگذار آتش مبارزه را در تو خاموش کنند. تو می توانی.