این سرود بند بند اعضایم را لرزاند. آریانا نمی گوید به من احترام کن چون تو را به دنیا آوردم و برایت نان پختم، یا به من احترام کن چون زیبایم و صبور و بردبار. آریانا نمی گوید که زن مادر است و مقدس. آریانا نمی گوید که زن الههء مهر است و بی رنگی. آریانا می گوید زن انسان است. آریانا شعار نمی دهد که زن فرشته است. او می گوید زن انسانیست که انسان بودنش را دیگران فراموش کرده اند. او می گوید که زن باید، به هر قیمتی، به عنوان انسان پذیرفته شود. این فریاد آریانا باارزش تر از شعار های خالیست که همیشه هنرمندان ما سر میدهند- سرود هایی که در آن زن را به فرشته ها مقایسه می کنند، اما از حقایق زندگی زن افغان چیزی نمی گویند. عاشق این کار آریانا سعید هستم. امیدوارم صداقتش وجدان همه را بلرزاند.
همیشه بی بی مهرو 